دستگاه گُوارش یکی از دستگاههای فعال در بدن انسان و دیگر جانداران است. دستگاه گوارش انسان که از دهان تا مقعد امتداد دارد , شبیه لولهای است که حدود هفت متر طول دارد .
هر چیزی که وارد معده شما میشود با آنزیمهای درون معده مخلوط میگردد تا با اجزا ساده تری تجزیه شود. سپس این مخلوط از معده خارج شده و به رودهها میرود تا از آنجا , مواد غذایی تجزیه شده جذب جریان خون شوند. مواد غذایی تجزیه شده از طریق جریان خون به سرتاسر بدن میروند و در اختیار یاختههای بدن قرار میگیرند تا در آنها مصرف شده و یا ذخیره شوند. اجزا غذایی که جذب نمیشوند از بدن دفع میگردند (از طریق مدفوع).
دهان و معده
از هنگامی که شما شروع به جویدن غذا میکنید , هضم غذا نیز شروع میگردد. از غدد بزاقی دهان , بزاق ترشح میشود که در هنگام جویدن غذا , با آن ترکیب میشود تا بلع غذا را آسانتر نماید. بزاق حاوی آنزیمی به نام آمیلاز میباشد که باعث تجزیه غذاهای کربوهیدراتی نشاستهای به قندهای ساده تر میشود که بتوانند جذب بدن شوند. آنزیم آمیلاز فقط میتواند در یک محیط قلیایی عمل نماید. وقتی که غذا بلعیده میشود , از طریق مری پایین آمده و به سمت معده میرود. در محل ورود و خروج معده , ماهیچههای حلقوی وجود دارن�
روده کوچک
روده کوچک , طولانیترین قسمت دستگاه گوارش شما میباشد که ۵ یا ۶ متر طول دارد. از آنجایی که قطر این روده , باریک میباشد و فقط ۲ تا ۴ سانتیمتر قطر دارد , به آن روده کوچک یا روده باریک گفته میشود (در مقایسه با روده بزرگ که قطر آن ۶ سانتیمتر میباشد) روده کوچک شما دارای سه قسمت میباشد. اولین قسمت روده کوچک که درست بعد از معده قرار دارد را اصطلاحا ” اثنی عشر ” یا دوازدهه ویا ” دئودنوم ” (Duodenum) مینامند , که کوتاهترین قسمت روده کوچک میباشد. دو قسمت دیگر روده کوچک که بعد از دوازدهه (اثنیعشر) قرار دارند به ترتیب عبارتند از ژژنم (Jejunum) و ایلئوم (Ileum) که به روده بزرگ متصل میگردد. وقتی غذا از معده وارد دوازدهه (اثنی عشر) میشود , به علت مخلوط بودن با اسید معده , هنوز اسیدی میباشد. در محل دوازدهه , یک شیره گوارشی قلیایی به این غذا اضافه میگردد تا حالت اسیدی آن را خنثی نماید. این شیره گوارشی از عضوی که در قسمت زیر معده قرار دارد و به آن اصطلاحاً لوزالمعده گفته میشود ترشح میگردد , که حاوی آنزیمهایی است که باعث ادامه هضم غذا میشود. صفرا نیز در همین محل به غذا اضافه میگردد صفرا مایعی سبز رنگ است که در کبد شما ساخته میشود و سپس از کبد به کیسه صفرا وارد میگردد تا در آنجا ذخیره شود. این صفرا به حل شدن مواد غذایی چرب کمک مینماید. وقتی که شیره گوارشی وظیفه خود را انجام داد , مواد غذایی اصلی به اجزا ساده تر خود تجزیه میشوند که عبارتند از:
- پروتئینها به آمینو اسیدهها تجزه میشوند
- کربو هیدراتها به گلوکز و سایر قندهای ساده تر تبدیل میشوند
- چربیها به اسیدهای چرب و گلیسرول تجزیه میگردند
در قسمتهای پایین تر روده کوچک (یعنی در ژژنوم و ایلئوم) , فراورده نهایی غذای گوارده از طریق دیواره روده کوچک به جریان خون جذب میگردند. بر اثر انقباضات موجی شکل عضلات دیواره رودهها , غذا در طول روده حرکت کرده وبه جلو میرود. این حرکت را اصطلاحاً ” پریستالسیس ” (peristalsis) مینامند. دیواره رودهها صاف نمیباشد بلکه دارای میلیونها برجستگی انگشت مانند به نام ” پرز” (Villi) میباشد. این پرزها باعث میشود که سطح وسیعی در رودههای شما ایجاد شود تا جذب غذاها بهتر صورت گیرد. ویتامینهای محلول در آب و مواد معدنی در این مرحله , جذب جریان خون میشوند. وقتی که مواد غذایی جذب جریان خون شد , باقی مانده غذایی که هضم نشده است وارد روده بزرگ میگردد بدن شما میتواند بعضی از مواد غذایی , مثل آنهایی که ایجاد انرژی میکنند و بعضی از ویتامینها و مواد معدنی را ذخیره نماید. اضافی مواد غذایی که بدن نمیتواند آنها را ذخیره نماید از طریق مدفوع از بدن خارج میگردد .
روده بزرگ
روده بزرگ شامل کولون (Colon) , راستروده (Rectum) و مقعد میباشد. طول روده بزرگ حدود یک متر است. آبی که برای هضم غذاها مورد استفاده قرار گرفت بود در روده بزرگ باز جذب میشود و باعث میشود که مدفوع بدون آب و خشک ایجاد شود . هنگامی که مدفوع به راست روده میرسد , بر اثر انقباضات واکنشی که در راستروده ایجاد میشود و ماهیچههای دریچه یا اسفنکتر مقعد را شل مینماید , احساس دفع مدفوع به شخص دست میدهد. اسفنکترهای مقعد , ماهیچههای حلقوی شکلی میباشند که کنترل باز شدن و بسته شدن مقعد را در اختیار دارند. معمولا حدود یک تا سه روز طول میکشد که غذا از دهان تا مقعد برسد. بعضی از افراد روزی دو یا سه بار مدفوع میکنند , در حالیکه سایرین روزی یک بار و بعضیها نیز هردو یا سه روز یک بار مدفوع میکنند که تمام این موارد, طبیعی هستند .
نظرات شما عزیزان: